Pierwszy stoper - knagi Clamcleat został wyprodukowany z tworzywa konstrukcyjnego, jednak firma chcąc poszerzyć gamę produktów i zyskać nowych klientów zdecydowała się na nowy rodzaj materiału. Knagi aluminiowe zostały wprowadzone w 1972 roku, aby poradzić sobie z wyższymi obciążeniami wymaganymi do regat. Narodziła się nowa seria knag Clamcleat Racing przeznaczona do łodzi regatowych. Wiele wzorów jest teraz dostępnych z obu materiałów. Asortyment został rozszerzony do ponad 125 modeli, które można stosować w powietrzu, mocować na pokładzie lub na żaglówce. Dostępne są innowacyjne akcesoria ułatwiające korzystanie z knag takie jak klamra do knagi za którą firma CLAMCLEAT otrzymała nagrodę DAME Design Awards 2005. Knagi Clamcleat zawsze były produkowane w fabryce w Anglii, od projektowania i produkcji narzędzi, przez odlewanie i formowanie, aż po wykończenie i pakowanie. Gwarantuje to, że wszystkie etapy produkcji są ściśle kontrolowane, aby zapewnić wysokiej jakości knagi. Podczas gdy knagi Clamcleat są sprzedawane głównie na rynku żaglówek i windsurfingu, istnieją liczne zastosowania przemysłowe tego produktu.
Knaga Clamcleat
2020-02-13
Powstanie knag firmy CLAMCLEAT to historia jak wiele innych. Wiele lat zastanawiano się jak w prosty sposób zablokować linę nie wiążąc przy tym żadnych węzłów i słupków. Było to zawsze problematyczne, gdyż węzły było ciężko rozwiązać a z zaciśniętymi pętlami lina stawała się nieużyteczna i mało przydatna. Wiele tęgich głów zastanawiało się jak rozwiązać ten problem. Oczywiście istniały już knagi rożkowe i inne proste metody blokowania liny, ale zawsze wiązało się to z przekładaniem liny co zabierało sporo czasu. Dopiero w 1964 roku powstała pierwsza namiastka knagi rowkowej a właściwie to był rodzaj korka z ząbkowaną szczeliną który dał podwaliny pod pierwszą knagę rowkową. Ponieważ pomysł wydawał się na owe czasy rewolucyjny powołano firmę Clamcleats Limited, zgłoszono wstępne patenty i zarejestrowano znak towarowy Clamcleat. Pierwszym znanym klientem był Sir Francis Chichester. Jego statek, Gipsy Moth IV, został wyposażony w dziesięć knag CL201, co pomogło mu odbyć najszybszy samotny rejs dookoła świata, przepływając z Plymouth do Sydney (14 100 mil) w 107 dni i z Sydney, po opłynięciu Przylądka Horn do Plymouth (15 517 mil) w 119 dni. Wyczyn był wtedy najdłuższym jachtowym przejściem z portu do portu. Chichester osiągnął wtedy rekordową średnią prędkość samotnego żeglarza - 131 mil na dobę
